UWAGA:
Ze względu na prognozy pogody “Koncert Wdzięczności za Kanonizację” 3. maja odbędzie się w budynku ŁOK na ul. Opolskiej 53, a nie jak wcześniej planowano w Studzionce.
Lubimy świętować, więc i “popeerelowskie ” święto ma się dobrze. Nie jest już tak hucznie obchodzone jak kiedyś, ale są kwiatki dla pań, o czym świadczyły choćby kolejki w kwiaciarniach, są również spotkania w mniejszym lub większym gronie.
Takie spotkanie z okazji Dnia Kobiet, w przeddzień tego święta odbyło się w Łubniańskim Ośrodku Kultury. Przybyłe panie mogły podziwiać prace kobiet “twórczo zakręconych”, których nie brak w naszym otoczeniu. Dla zebranych zaśpiewała Monika Lebich – uczennica Anny Malek, z kółka wokalnego działającego przy Ośrodku Kultury.
Na zakończenie uczestniczkom zaoferowano pokaz makijażu, jak również chętnym paniom wykonano nieodpłatnie make-up.
W niedzielę 12.01.2014r. w kościele p.w. św. Bartłomieja w Jełowej odbył się Koncert Noworoczny. Koncert został zorganizowany przez Łubniański Ośrodek Kultury, Stowarzyszenie “Nasza Wspólnota” oraz Parafialny Zespół “Caritas” z Jełowej.
W koncercie wystąpili:
- chór “Cantilene”
- Marta Giza, Monika Lebich, Aleksandra Warzyc – Studio Wokalne Łok
- zespół “Musica Viva” z PG w Biadaczu
- Łucja Trela, Monika Lebich – Studio instrumentalne ŁOK
- Mirella Mueller
- zespół Voice Quartet z Gminy Popielów
Po koncercie uczestnicy udali się na poczęstunek do restauracji Bartosz.
Marzeń o które warto walczyć,
radości, którą warto się dzielić,
przyjaciół, z którymi warto być
i nadziei, bez której nie da się żyć.
Wszystkiego najlepszego w 2014 roku
życzy redakcja serwisu GminaLubniany.pl!
Place, ulice w bezruchu stanęły
cicho oświetlony każdy dom
uliczką idę zamyślony
zewsząd dochodzi świąteczny ton.
Okna nabożnie przystroiły panie
kolorowymi ozdobami
każde dziecko z podziwem stanie
wpatrując się szczęśliwymi oczami.
A ja wychodzę z murów
gdzie otwartych pól śnieżny kwiat
uświęcone widoki, pełno tu cudów
o jak daleki i cichy jest świat!
Wysoko gwiazdy pętle malują
śniegową samotnością
jakby jakieś śpiewy piękne ku górze wzlatują
o wieczorze błogosławiony łask obfitością!
tłum. A. Lebich
Dnia 11grudnia 2013r. po ciężkiej chorobie, w wieku 76 lat odszedł do wieczności ks. radca Józef Onyśków, emerytowany proboszcz parafii pw. św. Antoniego w Luboszycach.
Eksportacja odbyła się w piątek 13 grudnia 2013r. o godz. 16,00 w kościele pw. św. Antoniego w Luboszycach.
Pogrzeb w sobotę 14 grudnia 2013r. o godz. 10.30 w kościele pw. św. Marii Magdaleny w Karłowicach Wielkich
Śp. ks. radca Józef Onyśków urodził się 1 maja 1937r. w Głęboczku (pow. Borszów, woj. Tarnopol) w rodzinie Michała i Weroniki. Po zakończeniu II wojny światowej, wraz z całą rodziną został przesiedlony do Kłodoboka w pow. grodkowskim. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Kłodoboku i Karłowicach, kontynuował naukę w liceum ogólnokształcacym w Grodkowie, gdzie w 1956r. zdał egzamin maturalny. W tym samym roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 25 czerwca 1961r. w katedrze opolskiej, z rąk biskupa Franciszka Jopa. Po święceniach, pracował jako wikariusz w Prószkowie(1962-1967) i w parafii pw. Chrystusa Króla w Gliwicach (1967-1968). W 1969r. został wikariuszem ekonomem, a następnie proboszczem w Rogach, a od 1979r. przez 31 lat był proboszczem w Luboszycach. W latach 1988-2001 pełnił funkcję wicedziekana dekanatu siołkowickiego. Biskup Opolski odznaczył go w 1997r. tytułem dziekana honorowego, a w 2007r. radcy duchownego.
Ksiądz Józef Onyśków to pomysłodawca popularnej przez wiele lat Cantoniany – Festiwalu Pieśni Religijnej o zasięgu ponadregionalnym. Cantoniana odbywała się zawsze w czerwcu, w piątek poprzedzający dzień św. Antoniego, patrona luboszyckiego kościoła, gromadziła rzesze młodych ludzi. Niestety od 2009r. zaprzestano organizować ten popularny festiwal.
Z inicjatywy zmarłego księdza powstał również Dom Parafialny, który do dziś służy mieszkańcom, natomiast Szkoła Podstawowa w Luboszycach zawdzięcza zmarłemu proboszczowi nadanie szkole imienia Jana Bosko – świętego, nazywanego Ojcem i Nauczycielem Młodzieży.
Od 2010r. jako ksiądz – emeryt Józef Onyśków, mieszkał w Diecezjalnym Domu Księży Emerytów w Opolu.
Weekend 30 listopada i 1 grudnia minął pod znakiem kiermaszy adwentowych: w Brynicy, Jełowej i Łubnianach. Na ten ostatni z nich przyszło bardzo wielu ludzi, a to z pewnością również za sprawą św. Mikołaja, który przybył do wielu zgromadzonych dzieci, z których każdego obdarował podarunkiem. Ze świętym przybyła Mikołajka, która pomagała nie tylko w rozdawaniu prezentów, ale zabawiała przybyłych gości. Kiermasz prowadził z wielka werwą Norbert Dreier – nauczyciel PSP w Łubnianach, która była współorganizatorem kiermaszu. Duży wkład w organizację imprezy mieli strażacy, którzy oprócz przygotowania technicznego kiermaszu, sprzedawali wyborne grzane wino. Wielkim powodzeniem cieszyły się sprzedawane produkty okołoświąteczne oraz pyszne ciasta, upieczone przez panie z lokalnego Caritasu.
17 listopada w sali Łubniańskiego Ośrodka Kultury, rocznicę 20 lat swojego istnienia obchodził zespół muzyki folklorystycznej Silesia. Wraz z najbliższą rodziną, przyjaciółmi, przedstawicielami lokalnych władz oraz osobami, które spotkali na drodze swojej działalności artystycznej, świętowali swój jubileusz. Ponieważ na zaproszeniu poproszono gości, żeby zamiast prezentów przynieść piosenkę, część uczestników zaśpiewała lub zagrała jubilatom w prezencie utwory muzyczne. Uroczystości towarzyszyła wystawa fotograficzna dokumentująca 20 lat działalności zespołu, dodatkowo przedstawiona została prezentacja multimedialna prezentująca ich ostatnie zagraniczne wyjazdy. Wspomnienia przeplatane były oczywiście muzyką zespołu Silesia i uzdolnionych muzycznie gości, natomiast dobrze zaopatrzone zaplecze kuchenne serwowało przybyłym gościom różne pyszności.
Gabriela Dworakowska
Barbara Wysocka
Krystian Czech
Artur Szymaniec
Mieszkańcy gminy Łubniany oczywiście doskonale znają zespół Silesia, mamy jednak nadzieję, że również z dalszych miejscowości internauci odwiedzają naszą stronę, poświęconą gminie Łubniany, dlatego chciałbym przedstawić członków zespołu i w skrócie przedstawić 20 lat ich działalności.
Założycielem i liderem zespołu jest Krystian Czech – klarnet i śpiew, następnie zespół tworzą jego siostry: Gabriela Dworakowska – śpiew i skrzypce oraz Barbara Wysocka– śpiew, na akordeonie gra Artur Szymaniec.
Repertuar zespołu obejmuje stare śląskie pieśni ludowe z okolic Opola o typowej tematyce ludowej wyrażającej codzienne życie, radości i smutki mieszkańców wsi.
Zespół występował w wielu programach radiowych i telewizyjnych, koncertował w różnych miejscach na terenie Polski, a także poza granicami kraju w Czechach, Niemczech na Bawarii i w Berlinie, na Litwie – w Wilnie, w Rosji, Stanach Zjednoczonych (Teksas).
„Silesia” jest laureatem wielu nagród i wyróżnień:
I nagrody na Opolskim Święcie Muzyki Ludowej w 1995, 1997 i 2001 rok.
I nagrody na Przeglądzie Amatorskiej Twórczości Artystycznej „Wiatraki” w 1994 i 1996 roku.
Tytuł Opolanie Roku w 1995 r. przyznany przez redakcję „Gazety Opolskiej”
Rok 2003 – Nagroda Allianz 2002 – „NIKE” – przyznana w kategorii kultura
Rok – 2008 – Odznaka honorowa Marszałka Województwa Opolskiego za zasługi dla Województwa Opolskiego
Rok 2009 – Nominacja w kategorii kultura do Złotej spinki – wyróżnienia Nowej Trybuny Opolskiej
Rok 1996 – nagranie i wydanie kasety magnetofonowej „Prze tą nasą siynią”
Rok 1997 – nagranie i wydanie płyty CD „Śląsk muzyką malowany”
Rok 2008 – nagranie i wydanie płyty CD „Silesia” śpiewa kolędy .
Życzymy Zespołowi Silesia jeszcze wielu lat owocnej działalności, oraz żeby granie i śpiew zawsze sprawiały Im radość a Ich praca zawsze była doceniona przez innych.
H L
W niejdziela 17.listopada, fajrowali my kiermas ugiańskygo kościóła. Co prawie, to 8. wrzejśnia minóno 141 lołt jak nas bozy dóm poświyncóno. Zachowało sie upoważniyniy biskupa wrocławskygo Henryka Forstera iz : “skoro kościół je wybudowany, to upowaźnioł sie go urocyście poświyncić dnia 8. wrzejśnia 1872r.” Musicie wiejdziejć, iz diecezja wrocławskoł była w tantych casach nołwiynksoł w Europie, siągała az po Ost Projse. Chto richtig dokónoł benedykcji, nie wiadómo. Przewaźnie koscioły wtedy świynciyli dziekani, bo biskp sie cansto nie wyrusoł w teryn. Ugiański kościól nie je kónsekrowany, niy moł wmurowanych zacheuszy.
Kozdy rok w ta urocystość, przipóminoł sie historia nasej świątyni i jak do tego dosło iz tera mómy dzie prziś porzykać. Joł zaś we te świynto śtałnuja, jak to taky narobióne ludzie ze wsi bez zołdnej techniki , poradziyli w niecałe dwa lata zbudować takoł łogrómnoł budowla. Popróbujcie sie to forśtelować. TIR -ów nie było.Tóz co, tymi ryfiołkóma po wołpno jejździyli, a nie do Łopoloł, yno pewno po mojymu do Tornowa abo do Gogolina. Jedyn ryfiołk ungyfer na mejter takygo rubego, kościelnego muru styknón. Całoł wiejś i łokolice musiały ciągnąć po materyjoł. Potyn cóz, cegły na plecach wtargać ołze na wiyrzch, prawie 40 mejtrowej wieze! Nasi przodkowie musiejli sie uwijać, jak mrowce we wrowisku!
Truda Pietrzikowa
