Obchody kiermaszowe w łubniańskim kościele 13-11-2011

8. września 1872r. został uroczyście konsekrowany kościół w Łubnianach. Od tej chwili minęło już 139 lat. Nasi przodkowie rozpoczęli budowę nowego kościoła wiosną 1870r. Uwinęli się w dwa lata z tym poważnym zadaniem, mimo tego, że nie mieli do dyspozycji tych wszystkich osiągnięć techniki, które usprawniają obecnie prace budowlane.  Nowa budowla powstawała na zewnątrz starej, drewnianej świątyni, która służyła za rusztowanie. Była to wtedy  powszechnie stosowana metoda. Oficjalnie Łubniany stały się niezależną parafią dopiero 22-04-1886r. Od tego czasu obchodzi się dwa odpusty: w czerwcu św. św. Piotra i Pawła, nazywany wielkim odpustem oraz we wrześniu Narodzenia Najświętszej Marii Panny nazywany odpustem małym. Natomiast kiermasz, czyli rocznica poświęcenia kościoła, jest obchodzony w listopadzie. W tym roku niedziela kiermaszowa przypada na dzień 13-11-2011r.

 

Nasz kościółek

 

Vergiß Dein Heimatkirchlein nicht,                            wo Du als Gotteskind geboren,                               wo Du bei heiliger Kerze Licht                               hast Deinem Heiland Treu geschworen. 

Wo Du, die Brust voll Seligkeit

im frohen Chor hast oft gesungen

wo Du in stillem Herzeleid

mit Gott hast im Gebet gerungen

 

Wo Du, von Gotteslieb’  erfüllt

des Himmels Wonnen hast empfunden

wo Du vor Deiner Mutter Bild

durchlebtest Paradiesestunden.

 

Vergiß Dein Heimatkirchlein nicht

und schlägt das Herz einst matt und müde

hör, was das Kirchlein zu Dir spricht:

Kehr heim, mein Kind, hier wohnt der Friede.

 

Nie zapomnij kościółka Twego                             gdzie żeś się dzieckiem bożym narodził,             promieni świec we wnętrzu jego                           gdyś wierność Zbawicielowi przysiągł. 

Gdzie piersią z nabożną świętością

radosne pieśni często śpiewałeś,

gdzie sercem łkającym boleścią

ciche modlitwy Panu wznosiłeś.

 

Gdzie bożą miłością natchniony

rozkoszą niebios się zachwycałeś,

gdzie w obraz Twej Matki wpatrzony

rajskie uniesienia przeżywałeś.

 

Nie zapomnij kościółka Twego

kiedyś, gdy serce zabije słabo

wtedy posłuchaj rady jego:

wróć do domu dziecko, tu jest niebo.

tłum. A.Lebich

 

 

Skomentuj