Wybory, wybory i po wyborach. Myśloł by jedyn, iz tak je, ale dzie ta, tera sie dopszo zacóno. Tera mómy tyn tejater z wyrówaniym sie stolików spod rziciów, iz  chtory nie ukiołzdnie! Ło nołs wyborcach je dołwno zapómniynte, wórztów wyborcych jus nie dostołwómy. Nie było to jak  przed wyboróma, a to chopcy we Łopolu cestowali chlebym ze śmalcym, abo jaki kafej sło nabzdy wypić. U nołs na wsi było tak: : Wybrałach sie rołs na grziby. Łaziyłach po tym lejsie do łostudy, grzibów ani zdrzejć. Łozeźlónoł jadam do dóm. Z daleka widzam, iz na śtachetce jakołś tytka wisi. Podjyzdzóm blizyj, a to bojtlik nelónowy. Grajfujam rajń, a tu łobrołzek, a śniego synek sie  dó mie uśmiychoł, doś gryfny. Cytóm co pod łobrołzkym pise, a to pierdziuna coby krzizyk wele jego mióna postawić we wybory. Jescyk w bojtliku dwa kejksliki były i dugopis. Na toś sie synek nie wysilół, pejdziałach sie. Kejksliki jescyk po dwa eksra zapakowane, zamaiast całej packi, co to w realu za grose sie kupuje, mozno coby my sie nie przejejdli! Dyć te pakowaniy przisło pewno drozyj. Dugopisym do dzisiej pisa.  Pewno lepyj by było łotworzić jaki smolbiznes z produkcjóm dugopisów, a smolić te stoliki, chtore sie na potynga wydziyrajóm, a je ich ta jak mrowców!

Truda Pietrzikowa