Piyrzy podarte, koduchy na koduśniki pobrane. Musicie wiejdzieć, iz piyrwej, ludzie wsystko spotrzebowali. Tak i po darciu piyrzoł, ze piórek robiyli pierziny i zołgłowki,  a ze koduchów koduśniki, chtore sie kładło na drzewiane stoliki, coby w rzić nie ziómbiyło. Jak we chałpie poskubało sie piyrzy, to na wsystkich stolikach była wymiana wysiejdziałych koduśników. Tuz i Małgosine piyrzy podarte, to tera fejderbal. Zesły my sie zaś wsystky, a Małgosia zacóna narichtowane gangi wynosić. Dyć to nie bół fejderbal, yno prawy babski cómber! Sami łobejrzcie, bo najejś sie ze łobrołzka nie najycie, ani nie napijecie. Śmiychu zaś było co nie miara, jak Dorka z Marysią sie dały we wice. Do tego jescy pani Teresa, chtoroł w Ugianach doprzo co zamiynskała, zacóna wicóma ciepać i to po ślónsku. Pewniejś bez tyn tydziyń skubanioł piyrzoł, naucyła sie nasej gołdki. Zycymy jy, coby  jy sie w Ugianach dobrze zyło. Joł sie naucyła pić bónkafej ze zóltkym, tego mie kobiyty naucyły, spróbujcie bardzo dobry!

Truda Pietrzikowa